گذشت روز و ماه و سال، وعید شد نیامدی

دوباره شوق دیدنت بعید شد نیامدی

زمین و آسمان به تن،لباس تازه می کند

و زخم کهنه ی غمت، جدید شد نیامدی

به آسمان سپرده ام ، به جای من بگرید او

ببین که اشک آسمان شدید شد نیامدی!

شکوفه ای به شوق تو،به روی شاخه می دمد

و معنی اش: سر درخت سپید شد نیامدی!!